May 1, 2012… The flower offering is now official started. Hay, this day is a big trials to us, not only to our Presidenta and Presidente but also to each members of this group. As one of their member, kinabahan tlga ako.. hindi nga ako nakatulog, galing pa akong night shift. At ang buong umaga ay maalinsangan. Hindi ka makatulog sa sobrang init sa loob at labas ng hauz namin. Tapos super worried ka pa sa paalay.
I arrived home at 8:30 am this morning after my night shift of work and still worrying to upcoming flower offering this afternoon. I rush myself to sleep and to have a rest. Syempre pagod, kaya tulog na agad.. pinaalis ko pa un tatay ko sa higaan sa terrace naming kasi eto un pinakamalamig na part ng hauz namin. Exactly 12nn ng magising ako sa sobrang ineetzzz… then I realized, totoo pala un sinabi sa news na 37’c daw ang inetzzz… I want to sleep more.. kaso di ko kinaya ang inettz kaya bumangon ako at kumain para makainom ako ng water. Hay si cold water wala, kasi si mother ko nag defrost pla.
Sleep uli sana ako kya lang hindi na kaya. From 12nn TO 2pm na pala hindi naman ako nakatulog sa pagworry sa paalay. ok, I told to myself, tama na nga.. babangon na nga uli ako at maliligo.. so I pack my things then prepared myself to the paalay. punta na ako cathedral, I feel na need ako dun. Sarap nga maligo, but after taking a bath, pawis pa rin… ok.. lets go.. may aircon sa chancery.
I keep on communicating them, pero kahit isa walang sumagot.. hay, bz nga.. when I arrived to pasig cathedral, almost tapos na magbihis ang Virhen delas Flores. At last, after 1 year, napalitan na sya ng damit. Nakita uli ang dating ganda ng imahen, I help them, ganun pa rin konti pa kami… the other member nagseset-up pa rin kami ng side altar… na wala sa plano.. kahit ano na lang ang maisip.
Ang daming komento, dahil nga rush na rush na kami.. feeling ko pinarurusahan kami kasi si ulan ngbabadya, ilalabas pa naman namin un virhen. I’m the one who clean her crown and halo. Hay, si Colgate, ang ginamit kong panlinis. Tinanggal ko lang ang alikabog… and I ask my co member, malinis na ba? They said, ok na… malinis na… dahil na rin putpod na ang kilay ng virhen.. buti na lang may dalang eye liner in isang xpress. Ako na din ang naglagay.. hay, sarili ko nga di ko maperfect tapos si mama Mary ang aayusan ko ng kilay.. napalaking hamon tlga ang paglagay ng kilay sa virhen at ayoko panget ang tingin sa kanya ng sino mang makakakita.
Almost finish na ang pag-aayos at na set up na ang side altar. Pictorial time na!!!The presidenta told me” ikaw ang official photographer ko today.. ok sabi ko naman.. sure.. habit ko na to…
From the chancery to inside the church… click ng click.. kahit na pati ako naookray, kasi nga picture ako ng picture. Baket ba? Nahahagip din naman sila ng camera ko…
Exact 5:30 pm we start a simple procession from chancery going
to inside the church.. simple lang naman ang dramatic entrance ng virhen.. buhat sya hanggang sa side altar… then the rosary was began.
Gaya ng dati ang routine. Dapat nga hindi na dapat utusan. Pero may mga bagong nagbalik na tlga ganun pa rin ang ugali. Bossi pa rin tulad ng dati.. un iba maarte pa rin.. tapos may mga bagong member. After more than a year na hindi nagpakita. Or tuwing patapos lang ngpakita.. or ngaun lang nakarecover sa sama ng loob na inabot nila during the last time na huli silang umattend. Minsan kung iisipin mo… NAGBALIK ba sila para tumulong, mamanata, at maglingkod, o NAGBALIK BA uli sila para umepal at magmarunong, magyabang, mantapak ng tao at sila ang paglingkuran hindi ang Virhen Delas Flores. Hay, sana in the end.. magkasundo kami lahat…
In summary, we survived for this day!!!! THANK YOU GOD FOR EVERYTHING AND TO ALL PEOPLE WHO SUPPORT AND HELPS US.., GOD BLESS ALL…OUR PRAYER IS granted…
DEAR GOD... BUKAS ULI... AND FOR THE WHOLE MONTH OF MAY HANGGANG PATAPOS.
No comments:
Post a Comment